روش های آبیاری نهال گردو

روش های آبیاری نهال گردو

• نویسنده مقاله:غرب نهال
• تاریخ انتشار:1402-10-23
• زمان مطالعه:8 دقیقه
• بازدید مطلب:

---

روش های آبیاری نهال گردو:

آبیاری مناسب منجر به مراقبت بهتر و در نهایت درختان گردو با کیفیت می شود، در حالی که عدم آبیاری مناسب درختان گردو باعث می شود این درخت مواد غذایی و مواد آلی را از خاک جذب کند و در نتیجه رشد خوبی نداشته باشد. درختان در تابستان به دلیل افزایش دما و گرما نیاز به آبیاری دارند، در حالی که در زمستان به دلیل بارندگی، آب باران و آب های سطحی، درختان نیازی به آبیاری ندارند.

عوامل موثر بر روش های آبیاری درختان گردو:

یکی از مهم ترین سوالات باغداران این است که نهال گردو چند روز به آبیاری نیاز دارد؟ درخت گردو یکی از درختانی است که به میزان آب موجود بسیار حساس است، به کمبود آب پاسخ می دهد، در صورت کمبود آب بر کمیت و کیفیت محصول تاثیر می گذارد و اگر بیش از حد آبیاری شود، دچار آفات و بیماری و پوسیدگی می شود.

برای دستیابی به رشد و عملکرد مطلوب، علاوه بر قوانین آبیاری، عوامل زیادی بر روش های آبیاری درختان گردو تأثیر می گذارد، مانند نوع درخت گردو، آب و هوا، میزان بارندگی در منطقه، سن درخت گردو، سطح زیر کشت و منطقه کاشت، نوع بافت خاک و...... پس با ما همراه باشید تا به بررسی عوامل بپردازیم.

• تعیین میزان آبیاری بر اساس سن درخت گردو:

در مقایسه با درختان چند ساله، نهال گردوهای تازه کاشته شده به دلیل سیستم ریشه شکننده که نمی توانند مواد معدنی و رطوبت مورد نیاز خاک را به خوبی جذب کنند، باید در دو سال اول کاشت به صورت هفتگی آبیاری شوند. با افزایش سن درخت، فواصل بین آبیاری ها افزایش می یابد و هر 2 تا 3 هفته یکبار آبیاری می شود.

• تعیین میزان آبیاری بر اساس شرایط آب و هوایی:

سطح رطوبت خاک یکی از عوامل موفقیت آبیاری درختان گردو است و سطح رطوبت بستگی به شرایط آب و هوایی و بارندگی در منطقه دارد. به طور کلی در فصل بهار به دلیل افزایش بارندگی و رطوبت مناسب خاک، درختان می توانند نیاز آبی خود را از رطوبت خاک تامین کنند، اما در تابستان به دلیل افزایش گرمای هوا و تبخیر سطحی، رطوبت خاک از بین می رود و نیاز به آبیاری وجود دارد. در زمستان بارندگی بیشتری دارد، بنابراین درختان گردو نیازی به آبیاری ندارند.

• تعیین میزان آبیاری بر اساس نوع خاک:

نوع خاک ارتباط مستقیمی با مقدار آب ذخیره شده دارد، در واقع نوع، عمق و وضعیت خاک تعیین کننده میزان آب یا بارشی است که وارد خاک شده و در آن می ماند. به عنوان مثال: خاک های شنی، سبک، کلوخه ای و سنگی می توانند مقدار کمی آب را در خود نگه دارند، اما درختان گردو که در چنین خاک هایی رشد می کند به دلیل کمبود آب در خاک نیاز به آبیاری بیشتری دارد.اما در مقابل این خاک ها، خاک های نرم مانند لومی و شنی می توانند رطوبت بیشتری را ذخیره کنند، این خاک ها می توانند 80 درصد آب را در عمق 2 تا 3 متری ذخیره کنند.

روش آبیاری درختان گردو:

روش آبیاری درختان گردو در شهرها و همچنین در مناطق سردسیری و گرمسیری متفاوت است زیرا میزان بارندگی سالانه و ذخایر آب زیرزمینی در هر منطقه و شهر متفاوت است و در صورت تغییرپذیری و کمبود بارندگی، آگاهی داشتن کشاورز و باغدار از مقدار و روش آبیاری کمک می کند که از باغ گردو به خوبی مراقبت کند و از آسیب احتمالی درخت جلوگیری کند.

برای درختان گردو 3 روش آبیاری وجود دارد. آبیاری غرقابی، آبیاری کورت بندی و آبیاری قطره ای می باشد.

1. روش آبیاری غرقابی:

آبیاری غرقابی یکی از بهترین روش های آبیاری است که امکان آبیاری کامل درختان را برای تامین رطوبت مورد نیاز ریشه ها فراهم می کند.این روش ریشه ها را در عمق خاک برای مدت طولانی مرطوب نگه می دارد و امکان نفوذ بهتر آب را فراهم می کند. اما این روش به دلیل هزینه و استفاده زیاد مضر است.

مزایای آبیاری غرقابی:

• آب به عمق زمین نفوذ می کند

• ریشه ها را برای مدت طولانی مرطوب نگه می دارد

• درخت گردو را از آبیاری سیراب می کند.

معایب روش آبیاری غرقابی:

• هدر رفتن آب

• گسترش بیماری ها و آفات در سراسر باغ

• آبیاری بهتر درخت در مسیر اولیه و آبیاری کمتر درخت در مسیر نهایی

• آبیاری بیش از حد ممکن است باعث خفگی ریشه شود

• ایجاد بیماری های قارچی و پوسیدگی طوقه در اثر تماس تنه با مقدار زیاد آب

2. روش آبیاری کرت بندی:

در این روش باغ به قسمت های مساوی تقسیم می شود، آب از بالای زمین جاری می شود و شروع به حرکت در طول مربع می کند و مرزهای واضحی را تشکیل می دهد. به این ترتیب، از آنجایی که آب در تماس مستقیم با کل محوطه باغ است، احتمال رشد و تکثیر علف های هرز بیشتر می شود.

اگر باغ دارای شیب تند باشد درختان ابتدای مسیر بهتر آبیاری می شوند در حالی که درختان انتهای مسیر کمتر آبیاری می شوند. پتانسیل شوری آب در انتهای باغ به دلیل حرکت آب در طول مسیر و شستشوی املاح خاک افزایش می یابد. این روش آبیاری برای باغ های مسطح با شیب کم مناسب می باشد.

مزایای آبیاری کرت بندی:

• در یک باغ مسطح یا شیب کم آبیاری به طور مسا.ی انجام می شود.

• میزان هدر رفت آب در مقایسه با روش های آبیاری غرقابی کمتر است.

معایب آبیاری کرت بندی:

• آبیاری ناهموار و متفاوت در ابتدا و انتهای آبراهه ها

• منتقل شدن بیماری ها و همچنین عوامل بیماری زا، حشرات و قارچ ها از طریق آب به درختان دیگر

• نمک زدایی زمین و در نهایت نمک زدایی آبراهه ها

• عدم کنترل میزان آب ورودی به هر درخت

• رشد و گسترش علف های هرز در باغ

3. روش آبیاری قطره ای:

بهترین روش آبیاری مدرن و بسیار پرطرفدار، آبیاری قطره ای درختان گردو است که دو روش وجود دارد. روش آبیاری قطره ای سالانه 4000 متر مکعب آب مصرف می کند و هر ساعت باید 4 لیتر آب با قطره چکان خارج شود.

در کوه ها و زمین های شیب دار به دلیل جاذبه و قرار گرفتن منبع برق یا مخزن آب در بالاترین نقطه، آب به هر پای درخت با کمک لوله های انشعاب آب به طور یکنواخت می رسد.

در زمین مسطح با شیب کم می توان آب را با کمک پمپ های برقی و بنزینی با شدت مورد نیاز از طریق لوله های انشعابی به صورت قطره چکانی به ریشه هر درخت رساند. آبیاری قطره‌ای نیاز به لوله‌های آب، قطره چکان های مخصوص، منبع آب، سیستم پمپاژ و ..... دارد.

مزایای آبیاری قطره ای:

• بهبود راندمان آبیاری

• کاهش مصرف آب

• جلوگیری از رشد علف های هرز

• جلوگیری از شیوع بیماری های حشرات و قارچی

• جلوگیری از آلوده شدن تنه درختان

• قابلیت تعیین حجم آبیاری و اضافه و کاهش قطره چکان

• آبیاری منظم درختان

• نظارت بر هزینه های تامین آب

• زمان قطع آبیاری درخت گردو

از اوایل شهریور تا اوایل پاییز باید فاصله و دفعات آبیاری را افزایش داد، زیرا با کاهش دما و افزایش هوا، نیاز آبی درختان کاهش می یابد.ضمناً با شروع باران پاییزی و پاییز و ریزش درختان آبیاری درختان گردو قطع می شود.

نتیجه گیری:

رعایت قوانین آبیاری و مقدار صحیح آب می تواند به طور موثر درختان را سالم نگه دارد و کارایی محصول، کیفیت و کمیت محصول را بهبود بخشد. علاوه بر این، روش های آبیاری بر اساس شرایط آب و هوایی، اقلیم، نوع خاک، سن درخت و گونه های درختی تعیین می شود.